سنگ در معماری نه تنها به دلیل استحکام و دوام خود مورد توجه بوده است، بلکه زیبایی طبیعی و تنوع بافت و رنگ آن، همواره الهام‌بخش معماران و هنرمندان بوده است. هر منطقه با توجه به منابع سنگی خود، سبک معماری خاصی را به وجود آورده است که در آن، سنگ محلی نقش اصلی را ایفا می‌کند.

در طول تاریخ، کاربرد سنگ در معماری بسیار متنوع بوده است. از پی‌ریزی و ساخت اسکلت بناها گرفته تا پوشش دیوارها، ساخت ستون‌ها، کفپوش‌ها و حتی خلق آثار هنری و تزیینی، سنگ همواره یک عنصر کلیدی بوده است. مقاومت در برابر عوامل جوی، عایق حرارتی و صوتی بودن و قابلیت شکل‌پذیری نسبی، از جمله ویژگی‌هایی هستند که سنگ را به یک انتخاب ایده‌آل برای ساخت و ساز تبدیل کرده‌اند.

با پیشرفت فناوری و ظهور مصالح نوین، نقش سنگ در معماری تغییر کرده اما هرگز کمرنگ نشده است. امروزه، معماران با بهره‌گیری از دانش روز و تکنیک‌های مدرن فرآوری سنگ، از این متریال به شیوه‌های نوینی در طراحی و ساخت بناها استفاده می‌کنند. نماهای سنگی مدرن، دیوارهای داخلی با پوشش سنگی، کفپوش‌های سنگی با طرح‌های خلاقانه و حتی استفاده از سنگ در مبلمان و عناصر دکوراتیو، همگی نشان از پویایی و تطبیق‌پذیری سنگ در معماری معاصر دارند.

انواع سنگ در معماری با توجه به ویژگی‌های زمین‌شناسی هر منطقه، بسیار متنوع است. از سنگ‌های آذرین مانند گرانیت با استحکام بالا گرفته تا سنگ‌های رسوبی مانند تراورتن با بافت متخلخل و سنگ‌های دگرگونی مانند مرمر با زیبایی خیره‌کننده، هر کدام کاربردهای خاص خود را در پروژه‌های معماری دارند.